LESERBREV Martin A. Sværen: Trist eller komisk ?
(12.3.09, 10:47)
Det er mykje som har vore trist og komisk med debatten kring styring og leiing på NTNU, og eg må innrømma frå starten av at eg ikkje er nøgd med det styrevedtaket som blei gjort av NTNU Styret. Eg ynskja at ein skulle gå for tilsatt leiing på alle nivå.
Men no endte det opp med eit kompromiss der styret delegerar makta til å ta avgjersla nedover til institutt og fakultet. Som ein skulle tru vil vera i tråd med det dei tilsatte representantane i styret, og andre som stadig syter og klagar i Universitetsavisa, vil ha. Nemlig at grasrota skal bestemme.
Dekanar, og andre, har bare følgt styrevedtaket og retningslinjane som blei vedtatt der når dei har informert om dette. Eg har fått informasjon gjennom innsida både frå NT og IME fakultetet og eg følar ikkje at nokon av desse var meint å presse meg (eller evt tilsette) i nokon som helst retning. Det er derfor veldig underlig at styremedlem Lorentzen og leiar av Forskarforbundet ved Svein Kristiansen går ut no i desse dagar, samtidig som valet pågar på fleire institutt, og prøvar å påvirke kva dei tilsette skal meine.
Begge to har gjennom arbeidet i og før styremøtet, Forskerforbundet var representert i Dekanmøtet på denne saka, vore med på å avgjera kva som skal stå i styrepapira og retningslinjene.
Derfor bør dei to overnemnte no la grasrota ta avgjersla utan påverknad.
Det er dei tilsette sjølv som har tatt initiativ til avstemming. Det er dei tilsette (og studentane) som har denne makta, kjempa fram av Forskerforbundet og dei tilsette i styret, så då hadde det vore greit om dei kunne ha fått gjort si plikt utan å bli styrt av tillitsvalte som vil ri sine personlige kjepphestar.
Eg støttar meg til kommentaren frå Are Skjeldstad og vil også spørre om det er slik at Svein Kristiansen og Svein Lorentzen har kontakt med grasrota her? For akkuratt no virkar dette som litt bitre og komiske angrep på ei ordning som ikkje gjekk den vegen ein allikevel trudde, ynskjar Forskerforbundet å setta til sida resultat som ein ikkje liker? Det liknar ikkje så mykje på det «universitetsdemokratiet» ein så gjerne pratar om.
Martin A. Sværen,
Student IME |